Hitman. Potępienie - Raymond Benson

tytuł:                           Hitman. Potępienie
autor:                          Raymond Benson
posiadam od:              -
przeczytana:               9 lutego 2013
tytuł oryginału:           „Hitman. Damnation”
data wydania: pierw.: 2012
                      polsk.: 2012 
wydawnictwo:           Znak
tłumaczenie:               Rafał Śmietana
liczba stron:               316
ISBN:                       978-83-240-2290-8
kategoria:                  sensacja
moja ocena:               8/10
seria:                          -


OPIS

  Jedyny oficjalny, oryginalny i trzymający w napięciu prequel długo oczekiwanej gry "Hitman. Rozgrzeszenie".

  Po dramatycznych wydarzeniach ukazanych w zakończeniu gry "Hitman. Krwawa forsa" Agent 47 opuścił Agencję. Dziś fani oczekują powrotu najbardziej brutalnego i skutecznego mordercy do wynajęcia, który za sprawą przebojowych gier i filmu stał się światowym fenomenem.

  Kiedy Agencja namawia Agenta 47 do przyjęcia misji, która będzie wymagać wszystkich jest umiejętności i sił, lekceważy,że tym razem jej najskuteczniejszy zabójca ma swój własny plan. I zamierza nie tylko powstrzymać swoich wrogów, ale i zniszczyć każdego, kto stanie mu na drodze.

MOJA OPINIA

Obawiałam się zaczynając czytać tę książkę. Oglądałam film i fragmenty gry. Zadawałam sobie pytanie: ‘A co jeśli to będzie kompletna klapa i okaże się tylko marnotrawstwem czasu?’ Przezwyciężyłam jednak niepewność i ukończyłam jej czytanie. Mogę śmiało powiedzieć, że żaden fan Agenta 47 nie zawiedzie się czytając „Hitman: Potępienie”. I mimo że na początku było to zbyt piękne i słodkie, powiedziałabym kompletnie nierealne i niezwiązane z filmem czy grą, później okazało się perfekcyjne. Może było to zamierzone działanie pisarza… Nie wiem. Mogę śmiało orzec, że książka przyspiesza puls i jest równie krwawa co jej okładka. A niezwyciężony Agent 47 taki, jak w filmie. Tajemniczy, inteligentny, przebiegły i… diabelnie skuteczny.

FRAGMENTY

·         „… w leniwym umyśle diabły się kocą…”

·         „… mówi się, że samotność to tylko słowo”.

·         „Jeżeli dziś się nic nie wydarzy, jutro przecież też jest dzień”.

·         „Ale człowiek musi iść za swoim wewnętrznym głosem. Za głosem woli. Rób to, co uważasz za stosowne”.

·         „Ludzie mają całe mnóstwo dziwacznych rytuałów”.

·         „- Pokonam cię – powiedziałem głośno, chociaż wiedziałem, że nikt mnie nie słyszy.

Nikt oprócz śmierci”.

·         „Wracałem do świata żywych. Chociaż może raczej do świata martwych, biorąc pod uwagę to, jak zarabiam na ‘życie’”.

·         „Ja sam.

Śmierć to ja.

Na wieki skazany na ten los.

Na zawsze przeklęty.

Na zawsze potępiony”.